władcy dzielnicowiPiastowie głogowsko-żagańscyJan II Szalony

Jan II Szalony (Okrutny, Dziki, Zły, Niespokojny)

[...] zabił on bowiem niepoczciwie własnego brata Henryka [Baltazara - przyp. wł.], wydarłszy mu księstwo żagańskie [...]
Kronika Jana Długosza
rodzice ⇒ drzewo genealogiczne
Jan I żagańskiScholastyka, córka Rudolfa III, księcia saskiego
narodziny
 
śmierć
16 VI 1435
 
22 IX 1504🕗08:00
Wołów
małżeństwa
  1. przed 1473 - 1504: Katarzyna, córka Wilhelma, księcia opawskiego
    • żonę Jana wymienia już dokument jego brata Baltazara z 20 VIII 1461 roku, nie podając jednak jej imienia, stąd brak pewności czy chodzi o Katarzynę, czy o inną wcześniejszą małżonkę
potomstwo ⇒ drzewo genealogiczne
  1. Małgorzata (1465/72 - po 1502)
    Salomea (1476/77 - 1514/30 IX 1514)
    Jadwiga (1477/78 - 15 II 1524)
    Anna (ok.1480 - 27/28 X 1541)
    Barbara (ok.1481 - 6 IV 1539)
panowanie
1449-1461: Przewóz (współrządy)
1461-1467, 1472: Nowogród Bobrzański, Przewóz, Żagań
1467-1472: Nowogród Bobrzański, Przewóz
1476-1480: 1/2 Głogowa, Kożuchów, Szprotawa
1480-1488: Głogów, Kożuchów, Szprotawa
1497/98-1504: Wołów

1439

📖
Roku Pańskiego 1439 zmarł książę Jan, władca Żagania i Przewozu [...] - Roczniki głogowskie
-(12 IV) Śmierć ojca Jana I żagańskiego.

1446

-(17 VI) Bracia Baltazar, Rudolf, Wacław i Jan zawierają przymierze zaczepno-obronne (na okres 10 lat) z Fryderykiem II Łagodnym, księciem Saksonii.

1449

-Podział księstwa żagańskiego pomiędzy braćmi.

ok. 1450

-Jan domaga się od braci sprawiedliwego podziału księstwa żagańskiego.

ok. 1453

-Zawarcie ugody z braćmi Baltazarem i Rudolfem (dzięki mediacji księcia saskiego Fryderyka).

1454

📖
Roku Pańskiego 1454 książę Rudolf zginął w czasie wojny w Prusach [...] - Roczniki głogowskie
-(18 IX) Śmierć brata Rudolfa żagańskiego.

1454/1455

-(XII 1454/I 1455) Wyjazd Baltazara na wojnę do Prus.

1457

-(V) Powrót Baltazara do Żagania.

1458

-(17 IV) Powstanie (na zjeździe w Legnicy) związku śląskiego o charakterze antypodiebradzkim i antyhusyckim.
-(27 V) Baltazar unieważnia hołd lenny stanów żagańskich złożony Janowi i Wacławowi.

1458-1459

-Udział z zjazdach związku antypodiebradzkiego w Legnicy (28 IV 1458), Strzegomiu (V 1458), Lubinie (X 1458), Chociebużu (18 II 1459) i Lubinie (12 III 1459).

1459

-(31 VIII) Jan składa (w Świdnicy) hołd lenny Jerzemu z Podiebradów.

1461

📖
Roku Pańskiego 1461 zubożały książę Jan, pan Przewozu, sprzymierzył się we wszystkim z jadowitym heretykiem Jerzykiem. Ten Jerzyk, król Czech, przydał mu licznych pomocników. I wspólnie oblegli Żagań i wypędzili księcia Baltazara. - Roczniki głogowskie
-(19 III) Jerzy z Podiebradów formalnie odbiera Żagań Baltazarowi i przyznaje go Janowi.
-(24 VIII) Wojska czeskie (wsparte przez oddziały łużyckie) odbierają Baltazarowi Żagań i osadzają w nim Jana.

1461/1463

-(12 V) Śmierć matki Scholastyki.

1462

📖
Roku Pańskiego 1462, w dniu Św. Zofii, w sobotę po niedzieli Cantate uznany i przyjęty król Czech przybył do Głogowa z konnymi w liczbie 2000 bądź nawet więcej. I przyjął króla Polski, mianowicie Kazimierza, który przybył do Głogowa w niedzielę po Św. Zofii z 5000 konnych. Wraz z Jerzykiem zaś byli liczni hrabiowie i szlachta z Czech i Moraw oraz najwyżsi jego urzędnicy i wielcy śląscy, mianowicie biskup wrocławski Jodok, biskup ołomuniecki [Protazy], książęta Śląska: Przemysł [II cieszyński], Konrad [IX Czarny], znowu Konrad [X Biały], Henryk [IX Starszy], Jan [II Szalony] oraz rady wszystkich jego miast, wszystkich z wyjątkiem wrocławian, którzy jednak także skrycie byli obecni. [...] I byli w Głogowie aż do soboty w oktawę [Św. Zofii]. I prowadzili oni rozmowy i naradzali się, nie wiadomo w jakich sprawach, panowała zaś opinia, że się sprzymierzyli i chcieli występować jak jeden mąż. - Roczniki głogowskie
-(18-30 V) Jan bierze udział (w orszaku króla czeskiego) w zjeździe głogowskim pomiędzy Jerzym z Podiebradów i Kazimierzem IV Jagiellończykiem.

1463

-Legat papieski Hieronim wzywa Jana do zwrotu księstwa żagańskiego Baltazarowi i do stawiennictwa na zjeździe książąt we Wrocławiu.

1465

-Wysłanie Konrada X Białego do Rzymu, w celu wynegocjowania odwołania ekskomuniki.

1467

📖
Roku Pańskiego 1467, około Św. Jadwigi, książę żagański Baltazar otrzymał we Wrocławiu żołnierzy zaciężnych, mniej więcej 300 konnych oraz pewną liczbę piechurów, z zamiarem opanowania miasta Żagania. I nie udało mu się, ponieważ przeciwstawił mu się jego brat Jan. I tak pociągnął książę Baltazar pod Kożuchów i wraz ze swoimi stał pod miastem. Dowiedziawszy się o tym książę Jan natarł na nich nocą i zagrabił wszystkie konie i oręż, tak że sam książę Baltazar ledwie zbiegł pieszo. - Roczniki głogowskie
-(X) Baltazar przybywa do Kożuchowa, do swego stryja Henryka IX Starszego, z prośbą o udzielenie militarnego wsparcia przeciwko Janowi.
📖
Wówczas książę Henryk, pan Głogowa, i miasta wygnały go [Jana – przyp. wł.] i przywróciły na nowo księcia Baltazara do Żagania. - Roczniki głogowskie
-(11 XI) Oddziały głogowsko-łużyckie (dowodzone przez Henryka XI głogowskiego) wyruszają na księstwo żagańskie.

1470

📖
Roku Pańskiego 1470, około Św. Katarzyny, książę Jan na nowo zebrawszy ludzi przybył pod Żagań i chciał przepędzić [Baltazara], lecz nie zdołał i wiele zła uczynił w ziemi żagańskiej. W końcu doszli do zgody. I tak książę Baltazar obiecał dać mu prawa w Prusach, mianowicie na sumę 1700 florenów, i odstąpił mu też prawa w Dacji. I w ten sposób [Jan] ustąpił z Żagania. - Roczniki głogowskie
-(ok. 25 XI) Niszczycielski najazd na ziemię żagańską.

1471

-Krótkotrwałe oblężenie Żagania przez wojska Jana (zakończone po wypłaceniu przez Baltazara pewnej sumy pieniędzy).
-(22 III) Śmierć Jerzego z Podiebradów, króla czeskiego.

1472

📖
Roku Pańskiego 1472, w dniu Św. Floriana, to jest w poniedziałek Dni Krzyżowych, książę Jan z Przewozu wraz ze swymi ludźmi obległ Żagań, gdzie przebywał jego brat Baltazar ze swą małżonką. I nie mógł go zdobyć. Lecz we czwartek, w dniu Wniebowstąpienia Pańskiego używając płonących strzał i kul spalił całe miasto. Potem wkroczył do niego zbrojnie, lecz książę Baltazar przez jakiś czas stawiał opór w zamku. Następnie jednak zdobył i zamek, a wszyscy lennicy [Baltazara] złożyli mu [tj. Janowi] hołd. W wigilię Zielonych Świątek zabrał księcia Baltazara do Przewozu, księżną zaś wypędził w sposób niegodny. [...]
I tak [Baltazar] zmarł w dniu Rozesłania Apostołów, roku jak wyżej. Wówczas książę Jan posiadł Żagań i inne ziemie, to znaczy księstwo. - Roczniki głogowskie
-(4 V) Oddziały Jana (zwerbowane dzięki pieniądzom uzyskanym od Macieja Korwina) rozpoczynają oblężenie Żagania.
📖
Roku Pańskiego 1472, około święta Św. Mikołaja, książę Jan sprzedał Żagań, Przewóz i wszystkie inne dobra książętom miśnieńskim za sumę 55000 florenów węgierskich. Król Węgier Maciej wprowadził ich w posiadanie i przekazał im wszystkie prawa. Owi zaś książęta miśnieńscy opłacili brata księcia Jana, mianowicie Wacława, i dali mu 2100 florenów. Miał [Jan] trzy [niezamężne] siostry. Każdej z nich dali 1000 florenów węgierskich, resztę wypłacili mu w ciągu trzech lat. I tak nie miał on w ogóle własnego domu, lecz mieszkał gdzie indziej. - Roczniki głogowskie
-(12 XII) Jan sprzedaje swoje posiadłości (Żagań, Przewóz i Nowogród Bobrzański) książętom saskim, Ernestowi i Albrechtowi, za kwotę 55000 florenów węgierskich i osiada na zamku w Großenhain (w Saksonii).

przed 1473

-(/12 VIII 1473) Małżeństwo z Katarzyną, córką Wilhelma, księcia opawskiego.

1474

📖
Maciej bowiem król węgierski, chcąc wszelkimi sposobami szkodzić królowi i Królestwu Polskiemu, namówił Jana [II] księcia żagańskiego, dawszy mu pieniędzy tyle co sam chciał, do podniesienia oręża przeciw Polsce. [...] Ten więc zebrawszy cztery tysiące Ślązaków, [...] wpadł w okolicę wschowską, jakby własnej na królu Kazimierzu dochodząc krzywdy, i począł miasto Wschowę silnie ze wszystkich stron dobywać, pewny że mu zdrajcy do jej wzięci apomogą. Ale chociaż przenajęci od niego złoczyńcy miasto w dwunastu miejscach podpalili, wszelako przy gorliwym ratunku i dzielnej obronie mieszczan pożar ugaszony został, a nieprzyjaciel z wielką klęską i sromotą od murów odpędzony. [...]
Później, gdy Jan książę żagański dobywał warowni Kopanicą zwanej, nieprzezornie wpadłszy w ogień, którym warownia gorzała, tak się bardzo popalił, że ledwo odratowany i do obozu odniesiony jak bez życia, już nigdy zdrowia dawnego odyskać nie mógł. - Kronika Jana Długosza
---
Roku Pańskiego 1474 przed ostatkami przybyli od króla książę Jan żagański i Melchior Labil. W krótkim czasie zgromadzili silny oddział najlepszych mężów, tak konnych jak i pieszych. [...] Następnie w niedzielę Laetare dotarli pod miasto Wschowę i oblegli je. Mieli ze sobą solidne działa. [...] I przebywali pod Wschową od niedzieli aż do środy. Spalili wiele wiosek, miast i przedmieść, a następnie ruszyli dalej do Polski. Mocno pobili tych Swinosckii i Polaków. [...] Ci pod dowództwem Melchiora Labila znów wyrządzili wiele szkód w ziemi wschowskiej. Lecz książę Jan, silnie zraniony przez ogień, kazał się wieźć do Ścinawy koło środy po niedzieli Iudica.- Roczniki głogowskie
-(III-IV) Niszczycielski najazd na Wielkopolskę (na czele wojsk opłaconych przez Macieja Korwina).

1476

📖
Roku Pańskiego 1476 w dniu [Katedry] Św. Piotra, było to we czwartek przed ostatkami , zmarł sławny książę Henryk, pan Głogowa, Kożuchowa, Szprotawy, Zielonej Góry, Sulechowa, Świebodzina, Krosna i innych licznych mniejszych miast, które znajdowały się pod jego władzą. Zmarł zaś bez potomków. Pozostawił jednak po sobie swoją małżonkę, córkę margrabiego, której przekazał jako wiano wszystkie swoje miasta. [...] Pierwszy król Węgier i Czech zażądał wszystkich miast z tytułu swojej zwierzchności. Drugi margrabia brandenburski z tytułu [praw] swojej córki, trzeci Polak, okupant Królestwa Czech, z tytułu korony, czwarty książę Jan, niegdyś pan Żagania, z tytułu przyjaźni i ponieważ był stryjem [raczej bratem stryjecznym - przyp. wł.] pobożnego zmarłego.[...] Lecz po paru dniach przez margrabiego zostali przysłani pewni ludzie. Tych wysłali do wspomnianych miast bez jakiegokolwiek sprzeciwu i kilku ustanowił jako starostów. Pewien rycerz, pan Schencke, który jako najważniejszy rządził miastami i władztwem, uzyskał przewagę w sprawie księżnej w Kożuchowie. - Roczniki głogowskie
-(22 II) Śmierć Henryka XI głogowskiego.
📖
Samo miasto Głogów oraz wszyscy wojskowi i lennicy ze wszystkich bez wyjątku dystryktów złożyli mu [tj. Janowi - przyp. wł.] hołd i [ślubowali] posłuszeństwo jako swojemu panu i dziedzicowi. [...]
Roku Pańskiego 1476, w dniu Niepokalanego Poczęcia Maryi, książę Jan został zatwierdzony na tym księstwie przez najjaśniejszego króla Czech i Węgier Macieja. Następnie tegoż roku i tegoż tygodnia, mianowicie w środę, przybył [Jan] pod Szprotawę i chciał ją zająć siłą. Sami zaś mieszkańcy miasta rozważając wszystkie możliwości w końcu otworzyli bramy miejskie i wyszli do niego i przyjęli go na pana i dziedzica i złożyli mu hołd, tak jak Głogów. Następnie we czwartek w tym samym tygodniu i tym samym roku tenże książę Jan przybył pod Kożuchów. [Kożuchowianie] postąpili tak samo jak szprotawianie. Następnie w piątek przybył do Zielonej Góry. Zielonogórzanie postąpili tak samo, jak kożuchowianie. Tegoż roku i dnia sulechowianie i świebodzianie przybyli do Zielonej Góry i temuż panu, księciu Janowi złożyli hołd, jak inne miasta. - Roczniki głogowskie
-(XI-XII) Ofensywa przeciwko Brandenburczykom.

1477

-(I/II) Zawarcie rozejmu z Brandenburczykami (ważnego do 23 kwietnia).
-Wznowienie działań wojennych.-(IX) Jan zrywa zawieszenie broni i rozpoczyna ofensywę przeciwko Brandenburgii i wspierającym ją oddziałom czeskim.-(10 XII) Jan podejmuje próbę uzyskania poparcia Kazimierza Jagiellończyka i Korony Polskiej dla swoich działań w kwestii sukcesji głogowskiej.

1478

-(II) Zawarcie rozejmu z Brandenburczykami (ważnego do 23 kwietnia).
📖
Roku Pańskiego 1478 po Wielkanocy żołnierze zaciężni księcia Jana podstępem zdobyli umocnione miasto zwane Belitz w Marchii. Znaleźli tam liczne dobra, ponieważ właśnie odbywał się doroczny targ. Siłą wzięli je w posiadanie, a mieszkańców wypędzili. Wówczas margrabia wraz ze swoimi ludźmi obległ wspomniane miasto, lecz poniósł wielkie straty. I tak podejmował próby przez trzy tygodnie każdego dnia. W końcu dowiedział się, że książę Jan przybędzie, aby ich uwolnić. Margrabia podpalił wtedy własne miasto. Wszyscy, którzy w nim przebywali, wyszli i oddali się w niewolę margrabiemu. Nicze sobą nie wynieśli. [...] Potem w oktawie Zielonych Świątek książę Jan [zgromadził] wielkie wojsko dla odzyskania wspomnianego miasta, lecz po odbytym zjeździe w Gubinie wszyscy powrócili do siebie w przeciągu ośmiu dni. - Roczniki głogowskie
-(22 III/) Wznowienie działań wojennych.
📖
Roku Pańskiego 1478, w niedzielę przed Św. Mateuszem, książę Jan zgromadził silne wojsko i w dniu Św. Maurycego obległ Krosno. Było to we wtorek. [...] Pozostawiał tam aż do poniedziałku, w końcu rano odstąpił pod miasto Chociebuż. Jego mieszkańców bardzo pognębił ściąganiem łupów i danin. Następnie z wojskiem przybył pod Krosno. Potem w sobotę, było to w dniu Św. Gereona, książę Jan stawił się w Kożuchowie, a wojsko pod nieobecność księcia chciało odstąpić spod Krosna. Wówczas margrabia zaatakował je i całe wojsko książęce pobił, tak że tylko nieliczni konni zbiegli, lecz margrabia wszystkich pieszych pojmał i wozy zajął, [czym] wyrządził księciu Janowi wielkie straty. Tego dni liczni zostali zabici po obu stronach. - Roczniki głogowskie
---
Na wstępie negocjacji o jeńców i rozejm [z książętami pomorskimi - przyp. wł.] stał się książę Jan żagański wrogiem mego łaskawego pana i szkody mu czynił jeszcze przed wypowiedzeniem wojny, paląc i kontrybucje nakładając na ziemi chociebuskiej, i samo miasto oraz zamek Chociebuż tamże obległ, jako i nasz zamek Peitz. Tymczasem pan mój łaskawy, zwyciężywszy w wyprawach przeciw księciu Warcisławowi i księciu Bogusławowi, wraz ze swymi synami i swoimi ludźmi ruszył na księcia Jana. Tenże nie chciał całej swej używać potęgi, toteż pojechał za mym panem łaskawym do Frankfurtu, ażeby rokować, jednak w końcu zniknął i wrócił do swego wojska, z którym oblegał córkę mego łaskawego pana w Krośnie. Mniemając, iż książę Jan nie będzie nań czekał z całym swoim wojskiem, wysłał mój pan łaskawy syna swego, margrabiego Jana, z taborem złożonym z dwóch tysięcy piechoty i tysiąca dwustu ciężkozbrojnej jazdy oraz dwustu wozów. Tenże dogonił księcia w ciągu jednej doby i szarpał mu flanki w nadziei, że powstrzyma go do przybycia mego łaskawego pana, książę bowiem miał może ze cztery tysiące, w tym dziewięćset ciężkozbrojnych koni. Wczesnym rankiem w sobotę przed św. Dionizym ruszył się książę Jan, chcąc odmaszerować. Z bożą pomocą przeważyło rycerskie serce pana mojego, margrabiego Jana, i zostawiwszy wozy, żwawo ruszył na księcia z resztą Frankijczyków oraz Marchijczyków. Toż samo książę uczynił i walczyć poczęli twarzą w twarz. Wszechmogący dał panu memu, margrabiemu Janowi, oraz jego ludziom rycerskie zwycięstwo, tak że ze dwa tysiące ubili lub wzięli w niewolę, małe ponosząc straty, nie więcej niż dwustu, w tym nikt znany, wyjąwszy Fryderyka z Waldenfelsu, pana Jana z Ketalina i jednego barona. Następnie tabor odnaleźli książęcy, zdobyli go i wzięli, co tam było w środku, szlachtę, dziedziców i jezdnych pojmali, starszych mieszczan, chłopów i zaciężnych powiedli do Frankfurtu i łup podzielili. - fragment relacji anonimowego uczestnika wypraw brandenburskich 1478-79
-(VII) Jan zrywa zawieszenie broni.

1479

-(10 VIII) Maciej Korwin (nie dokonując uprzednich ustaleń z Janem) zawiera w Ołomuńcu porozumienia z Marchią Brandenburską w sprawie sukcesji głogowskiej.

1480

📖
W niedzielę Laetare, nocą około godziny szóstej, książę Jan przybył ze swoimi żołnierzami zaciężnymi pod zamek i obległ go. [...]
W sobotę przed niedzielą Iudica książę [Konrad X] Biały i doradcy księcia Fryderyka [I legnickiego] odbyli spotkanie w Hochkirch [Grodowiec – przyp. wł.]. Chcieli wyciszyć rozpoczęte działania, lecz [Jan II Szalony] zupełnie im odmówił. We środę zaś po niedzieli Iudica, ponownie przybyli do Hochkirch panowie: biskup wrocławski Rudolf, poseł królewski biskup Jan, książę Fryderyk, wrocławianie, świdniczanie i liczni inni, z zamiarem uśmierzenia sporu. Chcieli odwieść [Jana] od tego przedsięwzięcia. On sam zaś przypomniał swoje prawa i [mówił o] podstępie, którym król chciał go podejść. Wszystkich wolnych odesłał do domów i rzekł, że wszystko to, co rozpoczął, z pomocą Boską chce kontynuować. [...]
[...] roku Pańskiego 1480 [Jan] obległ zamek w Głogowie i przegnał księżnę Małgorzatę, starą i bardzo prawą. I w ten sposób miasto Głogów tegoż roku na powrót zostało zjednoczone przez księcia Jana. - Roczniki głogowskie
-(12 III-4 V) Oblężenie zamku w Głogowie (leżącego w części miasta należącej do Piastów cieszyńskich i zajmowanego przez księżnę-wdowę cieszyńską Małgorzatę Cilly).-Zwycięstwo nad wojskami Kazimierza II cieszyńskiego pod Górą.

1480-1483

-Spór z Zakonem Krzyżackim o kwotę 40000 guldenów reńskich, stanowiącą dług zakonu wobec zmarłych braci Jana, Rudolfa i Baltazara.

1481

-(7 VI) Wstępny układ pokojowy z Maciejem Korwinem (obejmujący także Kazimierza II cieszyńskiego).

1482

-(7 VI) Kazimierz II cieszyński zrzeka się praw do połowy Głogowa na rzecz Jana.
-(17 VI) Zawarcie ostatecznego układu pokojowego z Maciejem Korwinem.-(20 IX) Układ Macieja Korwina z Brandenburgią w Kamieńcu Ząbkowickim.-(22 X) Zatwierdzenie wszystkich dotychczasowych przywilejów Głogowa.
-(25 XI) Jan otrzymuje kwotę 4700 florenów zadatku, z tytułu spłaty przez Zakon Krzyżacki zadłużenia w stosunku do jego braci, Rudolfa i Baltazara.

1487

-(VI) Jan, Konrad X Biały, Mikołaj II niemodliński i Jan II opolski zawierają sojusz obronny przeciwko Maciejowi Korwinowi.

1488

📖
Roku zaś 1488 książę Jan zorganizował wesele. Ponieważ miał trzy córki, a książę z Kłodzka miał trzech synów, zostali oni połączeni w związku małżeńskim każdemu po jednej. - Roczniki głogowskie
-(6 I) Zacieśnienie współpracy z Henrykiem I Starszym ziębickim, synem Jerzego z Podiebradów (poprzez potrójne małżeństwo córek Jana z synami Henryka).
📖
[Jan] uwięził burmistrza i rajców [...] Zabrał im wszystkie klucze i dokumenty, wszystkie przywileje miejskie, a także dostępne pieniądze, rajców zaś zabrał do zamku i posadził w wieży. Tam ich trzymał i ich wszystkich zagłodził na śmierć, nie pozwalając nikomu się wyspowiadać. - Roczniki głogowskie
-(8 III) Jan nakazuje uwięzienie burmistrza i rajców głogowskich, oskarżonych o współpracę z Maciejem Korwinem, a następnie skazuje ich na śmierć głodową.

1488-1489

📖
Wówczas król wysłał wojsko i obległ Głogów z pomocą miast całego Śląska. Wówczas książę Jan spalił przedmieście Głogowa, wszystkie kościoły poza miastem, a także Ostrów Tumski i kościoły tamże. [...]
Także w niedzielę po Św. Marcinie wszyscy żołnierze zaciężni, tak Czesi, jak i Austriacy, odeszli z rozkazu pana Wilhelma Tettauera [...] W następny wtorek pan Wilhelm Tettauer wkroczył rano do miasta i przybył do ratusza. Polecił zwołać szlachtę i mieszczan z miasta i zażądał w imieniu króla, aby złożyli hołd. I tak mieszczanie złożyli hołd. [...]
W poniedziałek po Św. Andrzeju miasto Kożuchów poddało się majestatowi królewskiemu, lecz ludzie w zamku trzymali się aż do Postu i zabili królowi jednego znamienitego męża, mianowicie Storma. [...]
Potem we wtorek przed świętem Obrzezania Pańskiego miasto Szprotawa poddało się królowi Węgier i jego dowódcom. Następnie w najbliższą sobotę zamek i szlachta w nim przebywająca poddali się królowi i jego ludziom. Także w tym czasie miasto Zielona Góra poddało się królowi i jego ludziom. Także w oktawie Trzech Króli całe wojsko królewskie, które było pod Szprotawą, Kożuchowem i Zieloną Góra, poszło przez Krosno Odrzańskie do Świebodzina i obległo go. W mieście przebywała małżonka księcia Jana z córkami. I tak miasto Świebodzin poddało się królowi i jego ludziom we czwartek przed Św. Fabianem, a zamek poddał się w następną sobotę.- Roczniki głogowskie
-(9 V 1488) Wybuch wojny z królem Maciejem Korwinem.

1489

-Jan zgłasza (bezskutecznie) pretensje do Ścinawy.

1490

📖
Potem udał się do króla Węgier, mianowicie Władysława, a opuściwszy go podążył do jego brata, mianowicie Olbrachta, księcia polskiego, który oblegał miasto Koszyce na Węgrzech. - Roczniki głogowskie
-(21 VI-VII) Jan bierze udział w wyprawie Jana Olbrachta na Węgry.

1491

-(8 VII) Jan Olbracht obiecuje zwrot księstwa głogowskiego Janowi.

1493

-(15 III) Spotkanie z Janem Olbrachtem w Poznaniu.

1497/1498

-(29 IV 1497/1498) Objęcie dożywotniej władzy w księstwie wołowskim (z Wołowem i Wińskiem) z nadania Henryka I Starszego ziębickiego.

1500

-Jan udaje się do Rzymu, w celu wzięcia udziału w obchodach Roku Jubileuszowego ogłoszonego przez papieża Aleksandra VI.

1501

-(II) Konflikt z opatem klasztoru w Lubiążu, Andreasem Hoffmannem.-(27 V) Jan zapisuje (bezpodstawnie) w testamencie swoim zięciom prawo do dziedziczenia Głogowa i Kożuchowa.

1504

-(3 II) Jan uczestniczy w wydaniu dokumentu znacznie ograniczającego uprawnienia Kościoła na Śląsku (tzw. Układ Kolowrata).
-(22 IX) Śmierć Jana II Szalonego w Wołowie.
źródła:literatura:ilustracje:
POCZET.COM (treść i kod strony) jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska.
Serwis wpisany został do rejestru dzienników i czasopism prowadzonego przez Sąd Okręgowy w Katowicach pod poz. Pr 2428.
partnerzy: ApisVideoŻegluga śródlądowaWydawnictwo Avalon
do góry