Jan II Szalony (Okrutny, Dziki, Zły, Niespokojny)
[...] zabił on bowiem niepoczciwie własnego brata Henryka [Baltazara -
przyp. wł.], wydarłszy mu księstwo żagańskie [...]
Kronika Jana Długoszarodzice ⇒ drzewo genealogiczne |
---|
Jan I żagański | Scholastyka, córka Rudolfa III, księcia saskiego |
narodziny śmierć |
---|
16 VI 1435 22 IX 1504🕗08:00 Wołów |
małżeństwa |
---|
- ⚭ przed 1473 - 1504: Katarzyna, córka Wilhelma, księcia opawskiego
- żonę Jana wymienia już dokument jego brata Baltazara z 20 VIII 1461 roku, nie podając jednak jej imienia, stąd brak pewności czy chodzi o Katarzynę, czy o inną wcześniejszą małżonkę
|
potomstwo ⇒ drzewo genealogiczne |
---|
- Małgorzata (1465/72 - po 1502)
Salomea (1476/77 - 1514/30 IX 1514) Jadwiga (1477/78 - 15 II 1524) Anna (ok.1480 - 27/28 X 1541) Barbara (ok.1481 - 6 IV 1539)
|
panowanie |
---|
1449-1461: Przewóz (współrządy) 1461-1467, 1472: Nowogród Bobrzański, Przewóz, Żagań 1467-1472: Nowogród Bobrzański, Przewóz 1476-1480: 1/2 Głogowa, Kożuchów, Szprotawa 1480-1488: Głogów, Kożuchów, Szprotawa 1497/98-1504: Wołów |
1439
📖
Roku Pańskiego 1439 zmarł książę Jan, władca Żagania i Przewozu [...] - Roczniki głogowskie-(12 IV) Śmierć ojca
Jana I żagańskiego.
- Opiekę nad małoletnimi Janem i Wacławem przejmują starsi bracia Baltazar i Rudolf.
1446
-(17 VI) Bracia
Baltazar, Rudolf, Wacław i Jan zawierają przymierze zaczepno-obronne (na okres 10 lat) z Fryderykiem II Łagodnym, księciem Saksonii.
1449
-Podział księstwa żagańskiego pomiędzy braćmi.
- Jan wraz z bratem Wacławem (chorym psychicznie) obejmują władzę w Przewozie.
ok. 1450
-Jan domaga się od braci sprawiedliwego podziału księstwa żagańskiego.
ok. 1453
-Zawarcie ugody z braćmi
Baltazarem i Rudolfem (dzięki mediacji księcia saskiego Fryderyka).
1454
📖
Roku Pańskiego 1454 książę Rudolf zginął w czasie wojny w Prusach [...] - Roczniki głogowskie-(18 IX) Śmierć brata Rudolfa żagańskiego.
- Przejęcie samodzielnych rządów w ziemi żagańskiej przez Baltazara.
1454/1455
-(XII 1454/I 1455) Wyjazd
Baltazara na wojnę do Prus.
- Baltazar zobowiązuje swoich poddanych do złożenia hołdu Janowi i Wacławowi.
- Objęcie zarządu nad ziemią żagańską.
1457
-(V) Powrót
Baltazara do Żagania.
1458
-(17 IV) Powstanie (na zjeździe w Legnicy) związku śląskiego o charakterze antypodiebradzkim i antyhusyckim.
-(27 V)
Baltazar unieważnia hołd lenny stanów żagańskich złożony Janowi i Wacławowi.
- Wybucha konflikt z Baltazarem o spadek po Rudolfie.
- Wskutek działania rozjemców w osobie legata papieskiego Rudolfa, przedstawicieli szlachty łużyckiej oraz książąt śląskich dochodzi do zażegnania sporu, bez przeprowadzania zmian terytorialnych.
1458-1459
-Udział z zjazdach związku antypodiebradzkiego w Legnicy (28 IV 1458), Strzegomiu (V 1458), Lubinie (X 1458), Chociebużu (18 II 1459) i Lubinie (12 III 1459).
1459
-(31 VIII) Jan składa (w Świdnicy) hołd lenny Jerzemu z Podiebradów.
1461
📖
Roku Pańskiego 1461 zubożały książę Jan, pan Przewozu, sprzymierzył się we wszystkim z jadowitym heretykiem Jerzykiem. Ten Jerzyk, król Czech, przydał mu licznych pomocników. I wspólnie oblegli Żagań i wypędzili księcia Baltazara. - Roczniki głogowskie-(19 III) Jerzy z Podiebradów formalnie odbiera Żagań
Baltazarowi i przyznaje go Janowi.
-(24 VIII) Wojska czeskie (wsparte przez oddziały łużyckie) odbierają
Baltazarowi Żagań i osadzają w nim Jana.
1461/1463
-(12 V) Śmierć matki Scholastyki.
- Zajęcie oprawy wdowiej matki - okręgu nowogrodzkiego (z Nowogrodem Bobrzańskim).
1462
📖
Roku Pańskiego 1462, w dniu Św. Zofii, w sobotę po niedzieli Cantate uznany i przyjęty król Czech przybył do Głogowa z konnymi w liczbie 2000 bądź nawet więcej. I przyjął króla Polski, mianowicie Kazimierza, który przybył do Głogowa w niedzielę po Św. Zofii z 5000 konnych. Wraz z Jerzykiem zaś byli liczni hrabiowie i szlachta z Czech i Moraw oraz najwyżsi jego urzędnicy i wielcy śląscy, mianowicie biskup wrocławski Jodok, biskup ołomuniecki [Protazy], książęta Śląska: Przemysł [II cieszyński], Konrad [IX Czarny], znowu Konrad [X Biały], Henryk [IX Starszy], Jan [II Szalony] oraz rady wszystkich jego miast, wszystkich z wyjątkiem wrocławian, którzy jednak także skrycie byli obecni. [...] I byli w Głogowie aż do soboty w oktawę [Św. Zofii]. I prowadzili oni rozmowy i naradzali się, nie wiadomo w jakich sprawach, panowała zaś opinia, że się sprzymierzyli i chcieli występować jak jeden mąż. - Roczniki głogowskie-(18-30 V) Jan bierze udział (w orszaku króla czeskiego) w zjeździe głogowskim pomiędzy Jerzym z Podiebradów i
Kazimierzem IV Jagiellończykiem.
1463
-Legat papieski Hieronim wzywa Jana do zwrotu księstwa żagańskiego
Baltazarowi i do stawiennictwa na zjeździe książąt we Wrocławiu.
- W związku z niestawiennictwem we Wrocławiu, Jan zostaje ekskomunikowany (a księstwo żagańskie obłożone interdyktem) przez Jana Düstera, proboszcza katedry wrocławskiej.
1465
-Wysłanie
Konrada X Białego do Rzymu, w celu wynegocjowania odwołania ekskomuniki.
- Jan nie przyjmuje warunków postawionych przez papieża Pawła II (m.in. odstąpienia od popierania Jerzego z Podiebradów).
1467
📖
Roku Pańskiego 1467, około Św. Jadwigi, książę żagański Baltazar otrzymał we Wrocławiu żołnierzy zaciężnych, mniej więcej 300 konnych oraz pewną liczbę piechurów, z zamiarem opanowania miasta Żagania. I nie udało mu się, ponieważ przeciwstawił mu się jego brat Jan. I tak pociągnął książę Baltazar pod Kożuchów i wraz ze swoimi stał pod miastem. Dowiedziawszy się o tym książę Jan natarł na nich nocą i zagrabił wszystkie konie i oręż, tak że sam książę Baltazar ledwie zbiegł pieszo. - Roczniki głogowskie-(X)
Baltazar przybywa do Kożuchowa, do swego stryja
Henryka IX Starszego, z prośbą o udzielenie militarnego wsparcia przeciwko Janowi.
- Jan dokonuje śmiałego najazdu na okolice Kożuchowa i rozbija wojska Baltazara.
-(11 XI) Oddziały głogowsko-łużyckie (dowodzone przez
Henryka XI głogowskiego) wyruszają na księstwo żagańskie.
- (18 XI) Jan poddaje Żagań Henrykowi XI i zgadza się na pojednanie z Baltazarem oraz odstąpienie od popierania Jerzego z Podiebradów, w zamian za zniesienie ekskomuniki.
1470
📖
Roku Pańskiego 1470, około Św. Katarzyny, książę Jan na nowo zebrawszy ludzi przybył pod Żagań i chciał przepędzić [Baltazara], lecz nie zdołał i wiele zła uczynił w ziemi żagańskiej. W końcu doszli do zgody. I tak książę Baltazar obiecał dać mu prawa w Prusach, mianowicie na sumę 1700 florenów, i odstąpił mu też prawa w Dacji. I w ten sposób [Jan] ustąpił z Żagania. - Roczniki głogowskie-(ok. 25 XI) Niszczycielski najazd na ziemię żagańską.
1471
-Krótkotrwałe oblężenie Żagania przez wojska Jana (zakończone po wypłaceniu przez
Baltazara pewnej sumy pieniędzy).
-(22 III) Śmierć Jerzego z Podiebradów, króla czeskiego.
- (27 V) Szlachta czeska powołuje (w Kutnej Horze) Władysława Jagiellończyka na tron czeski.
- Jan związuje się z królem węgierskim i (antykrólem) czeskim, Maciejem Korwinem.
- (/15 X) Maciej Korwin przekazuje Janowi kwotę 10000 florenów węgierskich (na zaciąg najemników przeciwko Jagiellonom).
1472
📖
Roku Pańskiego 1472, w dniu Św. Floriana, to jest w poniedziałek Dni Krzyżowych, książę Jan z Przewozu wraz ze swymi ludźmi obległ Żagań, gdzie przebywał jego brat Baltazar ze swą małżonką. I nie mógł go zdobyć. Lecz we czwartek, w dniu Wniebowstąpienia Pańskiego używając płonących strzał i kul spalił całe miasto. Potem wkroczył do niego zbrojnie, lecz książę Baltazar przez jakiś czas stawiał opór w zamku. Następnie jednak zdobył i zamek, a wszyscy lennicy [Baltazara] złożyli mu [tj. Janowi] hołd. W wigilię Zielonych Świątek zabrał księcia Baltazara do Przewozu, księżną zaś wypędził w sposób niegodny. [...]
I tak [Baltazar] zmarł w dniu Rozesłania Apostołów, roku jak wyżej. Wówczas książę Jan posiadł Żagań i inne ziemie, to znaczy księstwo. - Roczniki głogowskie-(4 V) Oddziały Jana (zwerbowane dzięki pieniądzom uzyskanym od Macieja Korwina) rozpoczynają oblężenie Żagania.
- (7 V) Zdobycie miasta.
- (16 V) Baltazar poddaje zamek żagański Janowi.
- Pojmanie i uwięzienie Baltazara na zamku w Przewozie.
- (15 VII) Śmierć (głodowa?) Baltazara w więzieniu.
- Jan przejmuje samodzielną władzę w księstwie żagańskim.
📖
Roku Pańskiego 1472, około święta Św. Mikołaja, książę Jan sprzedał Żagań, Przewóz i wszystkie inne dobra książętom miśnieńskim za sumę 55000 florenów węgierskich. Król Węgier Maciej wprowadził ich w posiadanie i przekazał im wszystkie prawa. Owi zaś książęta miśnieńscy opłacili brata księcia Jana, mianowicie Wacława, i dali mu 2100 florenów. Miał [Jan] trzy [niezamężne] siostry. Każdej z nich dali 1000 florenów węgierskich, resztę wypłacili mu w ciągu trzech lat. I tak nie miał on w ogóle własnego domu, lecz mieszkał gdzie indziej. - Roczniki głogowskie-(12 XII) Jan sprzedaje swoje posiadłości (Żagań, Przewóz i Nowogród Bobrzański) książętom saskim, Ernestowi i Albrechtowi, za kwotę 55000 florenów węgierskich i osiada na zamku w Großenhain (w Saksonii).
- Zrzeczenie się praw do księstwa żagańskiego przez siostry Jana (18 XII) i jego brata, Wacława (27 XII).
przed 1473
-(/12 VIII 1473) Małżeństwo z Katarzyną, córką Wilhelma, księcia opawskiego.
1474
📖
Maciej bowiem król węgierski, chcąc wszelkimi sposobami szkodzić królowi i Królestwu Polskiemu, namówił Jana [II] księcia żagańskiego, dawszy mu pieniędzy tyle co sam chciał, do podniesienia oręża przeciw Polsce. [...] Ten więc zebrawszy cztery tysiące Ślązaków, [...] wpadł w okolicę wschowską, jakby własnej na królu Kazimierzu dochodząc krzywdy, i począł miasto Wschowę silnie ze wszystkich stron dobywać, pewny że mu zdrajcy do jej wzięci apomogą. Ale chociaż przenajęci od niego złoczyńcy miasto w dwunastu miejscach podpalili, wszelako przy gorliwym ratunku i dzielnej obronie mieszczan pożar ugaszony został, a nieprzyjaciel z wielką klęską i sromotą od murów odpędzony. [...]
Później, gdy Jan książę żagański dobywał warowni Kopanicą zwanej, nieprzezornie wpadłszy w ogień, którym warownia gorzała, tak się bardzo popalił, że ledwo odratowany i do obozu odniesiony jak bez życia, już nigdy zdrowia dawnego odyskać nie mógł. - Kronika Jana Długosza
---
Roku Pańskiego 1474 przed ostatkami przybyli od króla książę Jan żagański i Melchior Labil. W krótkim czasie zgromadzili silny oddział najlepszych mężów, tak konnych jak i pieszych. [...] Następnie w niedzielę Laetare dotarli pod miasto Wschowę i oblegli je. Mieli ze sobą solidne działa. [...] I przebywali pod Wschową od niedzieli aż do środy. Spalili wiele wiosek, miast i przedmieść, a następnie ruszyli dalej do Polski. Mocno pobili tych Swinosckii i Polaków. [...] Ci pod dowództwem Melchiora Labila znów wyrządzili wiele szkód w ziemi wschowskiej. Lecz książę Jan, silnie zraniony przez ogień, kazał się wieźć do Ścinawy koło środy po niedzieli Iudica.- Roczniki głogowskie-(III-IV) Niszczycielski najazd na Wielkopolskę (na czele wojsk opłaconych przez Macieja Korwina).
- (20-23 III) Nieudana próba zdobycia Wschowy.
- (25 III) Jan ulega poważnemu poparzeniu podczas oblężenia warowni w Kębłowie.
1476
-(22 II) Śmierć
Henryka XI głogowskiego.
- Swoje pretensje do księstwa głogowskiego zgłaszają król Maciej Korwin, król Władysław Jagiellończyk, margrabia brandenburski oraz Jan (23 II).
- Brandenburczycy zajmują zbrojnie główne miasta księstwa głogowskiego.
- (10 VI) Nieudane pertraktacje w Jutriboku (Jüterbog) pomiędzy Janem i Brandenburczykami.
- (19/20 VIII) Król czeski Władysław Jagiellończyk zawiera związek małżeński z Barbarą Hohenzollern, wdową pod Henryku XI głogowskim (w nadziei na przejęcie jego władztwa).
-(XI-XII) Ofensywa przeciwko Brandenburczykom.
- Zdobycie Głogowa (bez zamku i części miasta przynależnej Piastom cieszyńskim).
- (7 XII) Jan przyjmuje hołd stanów głogowskich.
- (8 XII) Zatwierdzenie panowania Jana w Głogowie przez Macieja Korwina.
- Odbicie Szprotawy (11 XII), Kożuchowa (bez zamku) (12 XII), Zielonej Góry (13 XII), Sulechowa (13 XII) i Świebodzina (13 XII) z rąk brandenburskich.
- (14-16 XII) Nieudane oblężenie Krosna Odrzańskiego.
1477
-(I/II) Zawarcie rozejmu z Brandenburczykami (ważnego do 23 kwietnia).
-Wznowienie działań wojennych.
- (1 VI) Ponowna (nieudana) próba zdobycia zamku w Kożuchowie.
- (VI) Odparcie brandenburskiego najazdu na Zieloną Górę.
- (31 VII) Układ rozejmowy z Brandenburczykami (ważny do 16 października).
-(IX) Jan zrywa zawieszenie broni i rozpoczyna ofensywę przeciwko Brandenburgii i wspierającym ją oddziałom czeskim.
- (IX/X) Zdobycie umocnionego przez Czechów grodu w Bytnicy.
- Nieudana próba zdobycia Krosna Odrzańskiego i Frankfurtu nad Odrą (5-7 X).
- (27 X) Zajęcie zamku w Kożuchowie.
- (XI/XII) Łupieżcza wyprawa na ziemie brandenburskie (dotarła aż w okolice Berlina).
-(10 XII) Jan podejmuje próbę uzyskania poparcia
Kazimierza Jagiellończyka i Korony Polskiej dla swoich działań w kwestii sukcesji głogowskiej.
1478
-(II) Zawarcie rozejmu z Brandenburczykami (ważnego do 23 kwietnia).
📖
Roku Pańskiego 1478 po Wielkanocy żołnierze zaciężni księcia Jana podstępem zdobyli umocnione miasto zwane Belitz w Marchii. Znaleźli tam liczne dobra, ponieważ właśnie odbywał się doroczny targ. Siłą wzięli je w posiadanie, a mieszkańców wypędzili. Wówczas margrabia wraz ze swoimi ludźmi obległ wspomniane miasto, lecz poniósł wielkie straty. I tak podejmował próby przez trzy tygodnie każdego dnia. W końcu dowiedział się, że książę Jan przybędzie, aby ich uwolnić. Margrabia podpalił wtedy własne miasto. Wszyscy, którzy w nim przebywali, wyszli i oddali się w niewolę margrabiemu. Nicze sobą nie wynieśli. [...] Potem w oktawie Zielonych Świątek książę Jan [zgromadził] wielkie wojsko dla odzyskania wspomnianego miasta, lecz po odbytym zjeździe w Gubinie wszyscy powrócili do siebie w przeciągu ośmiu dni. - Roczniki głogowskie-(22 III/) Wznowienie działań wojennych.
- (27 IV) Oddział wojsk Jana zdobywa miasto Belitz nieopodal Poczdamu.
- Brandenburczycy odbijają miasto po długotrwałym oblężeniu.
- (15 V) Układ rozejmowy zawarty w Gubinie (do 24 sierpnia).
📖
Roku Pańskiego 1478, w niedzielę przed Św. Mateuszem, książę Jan zgromadził silne wojsko i w dniu Św. Maurycego obległ Krosno. Było to we wtorek. [...] Pozostawiał tam aż do poniedziałku, w końcu rano odstąpił pod miasto Chociebuż. Jego mieszkańców bardzo pognębił ściąganiem łupów i danin. Następnie z wojskiem przybył pod Krosno. Potem w sobotę, było to w dniu Św. Gereona, książę Jan stawił się w Kożuchowie, a wojsko pod nieobecność księcia chciało odstąpić spod Krosna. Wówczas margrabia zaatakował je i całe wojsko książęce pobił, tak że tylko nieliczni konni zbiegli, lecz margrabia wszystkich pieszych pojmał i wozy zajął, [czym] wyrządził księciu Janowi wielkie straty. Tego dni liczni zostali zabici po obu stronach. - Roczniki głogowskie
---
Na wstępie negocjacji o jeńców i rozejm [z książętami pomorskimi - przyp. wł.] stał się książę Jan żagański wrogiem mego łaskawego pana i szkody mu czynił jeszcze przed wypowiedzeniem wojny, paląc i kontrybucje nakładając na ziemi chociebuskiej, i samo miasto oraz zamek Chociebuż tamże obległ, jako i nasz zamek Peitz. Tymczasem pan mój łaskawy, zwyciężywszy w wyprawach przeciw księciu Warcisławowi i księciu Bogusławowi, wraz ze swymi synami i swoimi ludźmi ruszył na księcia Jana. Tenże nie chciał całej swej używać potęgi, toteż pojechał za mym panem łaskawym do Frankfurtu, ażeby rokować, jednak w końcu zniknął i wrócił do swego wojska, z którym oblegał córkę mego łaskawego pana w Krośnie. Mniemając, iż książę Jan nie będzie nań czekał z całym swoim wojskiem, wysłał mój pan łaskawy syna swego, margrabiego Jana, z taborem złożonym z dwóch tysięcy piechoty i tysiąca dwustu ciężkozbrojnej jazdy oraz dwustu wozów. Tenże dogonił księcia w ciągu jednej doby i szarpał mu flanki w nadziei, że powstrzyma go do przybycia mego łaskawego pana, książę bowiem miał może ze cztery tysiące, w tym dziewięćset ciężkozbrojnych koni. Wczesnym rankiem w sobotę przed św. Dionizym ruszył się książę Jan, chcąc odmaszerować. Z bożą pomocą przeważyło rycerskie serce pana mojego, margrabiego Jana, i zostawiwszy wozy, żwawo ruszył na księcia z resztą Frankijczyków oraz Marchijczyków. Toż samo książę uczynił i walczyć poczęli twarzą w twarz. Wszechmogący dał panu memu, margrabiemu Janowi, oraz jego ludziom rycerskie zwycięstwo, tak że ze dwa tysiące ubili lub wzięli w niewolę, małe ponosząc straty, nie więcej niż dwustu, w tym nikt znany, wyjąwszy Fryderyka z Waldenfelsu, pana Jana z Ketalina i jednego barona. Następnie tabor odnaleźli książęcy, zdobyli go i wzięli, co tam było w środku, szlachtę, dziedziców i jezdnych pojmali, starszych mieszczan, chłopów i zaciężnych powiedli do Frankfurtu i łup podzielili. - fragment relacji anonimowego uczestnika wypraw brandenburskich 1478-79-(VII) Jan zrywa zawieszenie broni.
- (VII-IX) Podjęcie kilkukrotnych (nieudanych) prób zdobycia Krosna Odrzańskiego.
- (9 X) Porażka w walnej bitwie z siłami margrabiego brandenburskiego pod Gęstowcem nieopodal Krosna Odrzańskiego.
- (29 XII) Rozpoczęcie negocjacji rozejmowych w miejscowości Fürstenberg w Dolnych Łużycach.
1479
-(10 VIII) Maciej Korwin (nie dokonując uprzednich ustaleń z Janem) zawiera w Ołomuńcu porozumienia z Marchią Brandenburską w sprawie sukcesji głogowskiej.
- Król potwierdza prawa wdowy po Henryku XI głogowskim do księstwa głogowskiego, zobowiązuje się do ich wykupu za kwotę 50000 florenów węgierskich, a do czasu zapłaty całej tej kwoty zastawia Brandenburgii Krosno Odrzańskie, Sulechów i Świebodzin.
- Zobowiązanie się Macieja Korwina do osobistego pośrednictwa w zakończeniu wszelkich sporów pomiędzy Brandenburgią i Janem.
1480
-(12 III-4 V) Oblężenie zamku w Głogowie (leżącego w części miasta należącej do Piastów cieszyńskich i zajmowanego przez księżnę-wdowę cieszyńską Małgorzatę Cilly).
- (18-22 III) Zjazd w Grodowcu (Wysokiej Cerekwii; Hochkirch).
- Konrad X Biały, Fryderyk I legnicki, biskup wrocławski Rudolf oraz przedstawiciele Świdnicy i Wrocławia podejmują (nieudane) próby pokojowego zakończenia konfliktu.
- (1 V) Małgorzata poddaje się i opuszcza Głogów.
- (4 V) Jan obejmuje w posiadanie zamek głogowski i dokonuje faktycznego zjednoczenia miasta.
- Jan sprzedaje zamek radzie miejskiej za cenę 300 florenów węgierskich.
-Zwycięstwo nad wojskami
Kazimierza II cieszyńskiego pod Górą.
1480-1483
-Spór z Zakonem Krzyżackim o kwotę 40000 guldenów reńskich, stanowiącą dług zakonu wobec zmarłych braci Jana, Rudolfa i
Baltazara.
- (I 1480) Wacław, brata Jana przekazuje na jego rzecz swoje uprawnienia do krzyżackiego długu.
- Jan interweniuje u Kazimierza Jagiellończyka, w związku z niechętną postawą wielkiego mistrza krzyżackiego Marcina Truchsessa w kwestii uregulowania zadłużenia.
- (19 III 1483) Zatwierdzenie pełnego rozliczenia się Zakonu Krzyżackiego z wszystkich długów zaciągniętych wobec książąt żagańskich.
1481
-(7 VI) Wstępny układ pokojowy z Maciejem Korwinem (obejmujący także
Kazimierza II cieszyńskiego).
- Jan otrzyma księstwo głogowskie (bez części przypadającej Brandenburgii) w dożywotnie lenno.
- Kazimierz zostaje zobowiązany do zrzeczenia się wszystkich posiadłości w księstwie głogowskim, w zamian za odszkodowanie wypłacone przez stany śląskie.
1482
-(7 VI)
Kazimierz II cieszyński zrzeka się praw do połowy Głogowa na rzecz Jana.
-(17 VI) Zawarcie ostatecznego układu pokojowego z Maciejem Korwinem.
- Jan składa hołd Maciejowi Korwinowi i otrzymuje w dożywotnie lenno Głogów, Szprotawę, Kożuchów, Zieloną Górę, Bytom Odrzański, Sławę, Świebodzin i Polkowice.
- Zgoda Jana na przejście Krosna Odrzańskiego, Sulechowa, Lubska oraz Bobrowic pod władanie Brandenburgii.
-(20 IX) Układ Macieja Korwina z Brandenburgią w Kamieńcu Ząbkowickim.
- Król zatwierdza nabytki terytorialne Marchii Brandenburskiej w księstwie głogowskim.
-(22 X) Zatwierdzenie wszystkich dotychczasowych przywilejów Głogowa.
-(25 XI) Jan otrzymuje kwotę 4700 florenów zadatku, z tytułu spłaty przez Zakon Krzyżacki zadłużenia w stosunku do jego braci, Rudolfa i
Baltazara.
- (19 III 1483) Zatwierdzenie pełnego rozliczenia się Zakonu Krzyżackiego z zobowiązań finansowych wobec książąt żagańskich.
1487
-(VI) Jan,
Konrad X Biały, Mikołaj II niemodliński i
Jan II opolski zawierają sojusz obronny przeciwko Maciejowi Korwinowi.
1488
📖
Roku zaś 1488 książę Jan zorganizował wesele. Ponieważ miał trzy córki, a książę z Kłodzka miał trzech synów, zostali oni połączeni w związku małżeńskim każdemu po jednej. - Roczniki głogowskie-(6 I) Zacieśnienie współpracy z Henrykiem I Starszym ziębickim, synem Jerzego z Podiebradów (poprzez potrójne małżeństwo córek Jana z synami Henryka).
- Jan obiecuje księstwo głogowskie swoim zięciom (po swej śmierci) i kilkukrotnie (bezskutecznie) przymusza stany głogowskie do złożenia im hołdu.
📖
[Jan] uwięził burmistrza i rajców [...] Zabrał im wszystkie klucze i dokumenty, wszystkie przywileje miejskie, a także dostępne pieniądze, rajców zaś zabrał do zamku i posadził w wieży. Tam ich trzymał i ich wszystkich zagłodził na śmierć, nie pozwalając nikomu się wyspowiadać. - Roczniki głogowskie-(8 III) Jan nakazuje uwięzienie burmistrza i rajców głogowskich, oskarżonych o współpracę z Maciejem Korwinem, a następnie skazuje ich na śmierć głodową.
1488-1489
📖
Wówczas król wysłał wojsko i obległ Głogów z pomocą miast całego Śląska. Wówczas książę Jan spalił przedmieście Głogowa, wszystkie kościoły poza miastem, a także Ostrów Tumski i kościoły tamże. [...]
Także w niedzielę po Św. Marcinie wszyscy żołnierze zaciężni, tak Czesi, jak i Austriacy, odeszli z rozkazu pana Wilhelma Tettauera [...] W następny wtorek pan Wilhelm Tettauer wkroczył rano do miasta i przybył do ratusza. Polecił zwołać szlachtę i mieszczan z miasta i zażądał w imieniu króla, aby złożyli hołd. I tak mieszczanie złożyli hołd. [...]
W poniedziałek po Św. Andrzeju miasto Kożuchów poddało się majestatowi królewskiemu, lecz ludzie w zamku trzymali się aż do Postu i zabili królowi jednego znamienitego męża, mianowicie Storma. [...]
Potem we wtorek przed świętem Obrzezania Pańskiego miasto Szprotawa poddało się królowi Węgier i jego dowódcom. Następnie w najbliższą sobotę zamek i szlachta w nim przebywająca poddali się królowi i jego ludziom. Także w tym czasie miasto Zielona Góra poddało się królowi i jego ludziom. Także w oktawie Trzech Króli całe wojsko królewskie, które było pod Szprotawą, Kożuchowem i Zieloną Góra, poszło przez Krosno Odrzańskie do Świebodzina i obległo go. W mieście przebywała małżonka księcia Jana z córkami. I tak miasto Świebodzin poddało się królowi i jego ludziom we czwartek przed Św. Fabianem, a zamek poddał się w następną sobotę.- Roczniki głogowskie-(9 V 1488) Wybuch wojny z królem Maciejem Korwinem.
- (ok.19 V-16 XI 1488) Oblężenie Głogowa przez Węgrów (zakończone zdobyciem miasta).
- (28 VII 1488) Nierozstrzygnięta bitwa pod Tomaszowem Górnym k. Bolesławca pomiędzy Węgrami i oddziałami czeskimi Podiebradów idącymi na odsiecz Głogowa.
- Wojska Macieja Korwina oblegają i zdobywają Szprotawę (22 XI-30 XII 1488, zamek dopiero 3 I 1489), Kożuchów (1 XII 1488, zamek dopiero I 1489), Zieloną Górę (14 XII 1488) i Świebodzin (15 I 1489, zamek dopiero 17 I 1489).
- (28 X/28 XII 1488) Nieudane próby pozyskania wsparcia Kazimierza Jagiellończyka, a następnie książąt opolskich (Jana II i Mikołaja II) przeciwko Maciejowi Korwinowi.
- (28 XII 1488) Jan zrzeka się w Wyszkowie (Vyškov na Morawach) księstwa głogowskiego na rzecz króla węgierskiego, za odszkodowaniem w wysokości 20000 florenów węgierskich.
1489
-Jan zgłasza (bezskutecznie) pretensje do Ścinawy.
1490
📖
Potem udał się do króla Węgier, mianowicie Władysława, a opuściwszy go podążył do jego brata, mianowicie Olbrachta, księcia polskiego, który oblegał miasto Koszyce na Węgrzech. - Roczniki głogowskie-(21 VI-VII) Jan bierze udział w wyprawie
Jana Olbrachta na Węgry.
1491
-(8 VII)
Jan Olbracht obiecuje zwrot księstwa głogowskiego Janowi.
1493
-(15 III) Spotkanie z
Janem Olbrachtem w Poznaniu.
- Jan dokonuje (nieudanej) próby nakłonienia króla polskiego do interwencji w swoim imieniu.
1497/1498
-(29 IV 1497/1498) Objęcie dożywotniej władzy w księstwie wołowskim (z Wołowem i Wińskiem) z nadania Henryka I Starszego ziębickiego.
1500
-Jan udaje się do Rzymu, w celu wzięcia udziału w obchodach Roku Jubileuszowego ogłoszonego przez papieża Aleksandra VI.
1501
-(II) Konflikt z opatem klasztoru w Lubiążu, Andreasem Hoffmannem.
- Jan zostaje ekskomunikowany przez opata.
-(27 V) Jan zapisuje (bezpodstawnie) w testamencie swoim zięciom prawo do dziedziczenia Głogowa i Kożuchowa.
1504
-(3 II) Jan uczestniczy w wydaniu dokumentu znacznie ograniczającego uprawnienia Kościoła na Śląsku (tzw.
Układ Kolowrata).
-(22 IX) Śmierć Jana II Szalonego w Wołowie.