Przemko (I) ścinawski
Cokolwiek dał Bóg i natura Polakom z darów wzniosłych i łaskawych, to było tego księcia Przemka udziałem.
epitafium
1273/1274
-(6 VIII 1273 albo 1274) Śmierć
Konrada I głogowskiego.
- Przejęcie opieki nad małoletnim Przemkiem przez brata Henryka.
- (/I 1278) Bolesław Rogatka zajmuje Bolesławiec (wraz z okręgiem).
1277
📖
[Bolesław Rogatka] upatrzywszy tedy chwilę sposobną do wykonania zamiarów, wysławszy służalców i łotrzyków, we czwartek przed niedzielą "Reminiscere" Wielkiego Postu, dnia osiemnastego lutego, nocą wyciąga z łóżka śpiącego i więzi księcia wrocławskiego Henryka Probusa, nie obawiającego się zupełnie stryjowskiej zasadzki i odpoczywającego spokojnie we dworze i swojej wsi Jelcz. Przewozi więźnia do swego zamku Wleń, wtrąca do ciężkiego więzienia w przekonaniu, że trudami uciążliwego więzienia potrafi skłonić bratanka Henryka do ustąpienia z pewnych zamków, miast i okręgów. - Kronika Jana Długosza-(18 II)
Henryk IV zostaje porwany przez
Bolesława Rogatkę i uwięziony na zamku we Wleniu.
📖
[...] książę legnicki Bolesław wsparty przez swoich synów: Henryka, Bolesława i Bernarda, pierwszy wyprowadził swoje wojska i najechawszy zbrojnie ziemię wrocławską, zaczął ją pustoszyć i gnębić grabieżami i pożarami. Wojska wrocławian, które ruszyły przeciw niemu, by zapobiec mszczeniu swoich pól, uderzają na niego na polach między Skorolcem i Procanem i w sobotę, w dzień Św. Jerzego mimo złych wróżb, staczają bitwę. Jedni i drudzy walczyli z wielką zawziętością i okazywali tak wielki zapał do walki, że starcie trwało niemal do wyniszczenia jednej i drugiej strony, gdyż żadna nie chciała ustąpić z pola walki. Toteż Bolesław legnicki, widząc wielką rzeź swoich i przewidując, że w końcu muszą ponieść klęskę, z jednym tylko towarzyszem uciekł z pola walki, żeby się nie dostać w ręce wrocławian. Na koniec jego starszy syn Henryk, pełniąc obowiązki wodza i żołnierza, podjął na nowo walkę, która w wielu miejscach ustała albo osłabła. Okazując upór i wytrwałość pobił na głowę wrocławian i ich wojska posiłkowe [...] Zginęła w tej walce tak niezliczona ilość ludzi, że [rycerze] legniccy, chociaż zwycięscy, nie mogli szydzić ze zwyciężonych, bo krwawo zapłacili za zwycięstwo. W tej bitwie dostaje się do niewoli książę poznański Przemysł oraz wielu podległych mu rycerzy. - Kronika Jana Długosza-Odwetowa wyprawa
Przemysła II oraz książąt głogowskich (
Henryka III,
Konrada II i Przemka) na rzecz porwanego.
- (24 IV) Zwycięstwo wojsk legnicko-jaworskich (dowodzonych przez Henryka Brzuchatego) pod Stolcem.
-Prawdopodobny udział w zjeździe z królem czeskim Przemysłem Ottokarem II w Opawie.
1277/1278
-(XII 1277/I 1278) Porozumienie pokojowe pomiędzy książętami głogowskimi i
Bolesławem Rogatką.
1278
-(I/1 VII) Podział księstwa głogowskiego.
- Przemko obejmuje Żagań, Szprotawę i Nowogród Bobrzański.
ok. 1280
-Przemko lokuje Żagań na prawie magdeburskim (?).
-Przywilej lokacyjny dla Przewozu nad Nysą Łużycką.
1280
-Lokacja Przemkowa na prawie magdeburskim.
ok. 1281
-Przemko popada w zależność lenną od
Henryka IV.
1284
-Zamiana księstwa żagańskiego na ścinawskie z bratem
Konradem Garbatym (wymuszona prawdopodobnie przez
Henryka IV, zainteresowanego graniczeniem z przyjaznym sobie Przemkiem).
1285
-Lokacja Wińska na prawie magdeburskim.
ok. 1285
-Przemko (?) lokuje Wołów na prawie magdeburskim.
ok. 1288
-Lokacja Lubina na prawie magdeburskim.
1289
-Przemko,
Henryk głogowski i
Bolesław I opolski wspierają
Henryka IV w walce z
Bolesławem II płockim,
Władysławem Łokietkiem i
Kazimierzem II łęczyckim.
- (26 II) Porażka pod Siewierzem (na terytorium Kazimierza bytomskiego, lennika czeskiego).
- Śmierć Przemka ścinawskiego.
Przemko ścinawski Agnieszki Lewickiej
heraldyka:
wybrane pieczęcie:
+S PREMICONIS DEI GRACIA DVCIS SLESIE G
przyczyna śmierci:
zginął w bitwie w bitwie pod Siewierzem (Nagrobki książąt śląskich podają informację, iż Przemko dostał się do niewoli Bolesława II płockiego i Władysława Łokietka, gdzie został odarty ze zbroi i zasztyletowany - obecnie fakt ten jest kwestionowany; możliwe, iż Przemko zginął podczas ucieczki z pola bitwy - jedynym dowodem na to może być fakt, iż na płycie nagrobnej został przedstawiony jako rycerz trzymający miecz ukryty w pochwie, tymczasem wojownicy, którzy polegli w trakcie batalii byli zwyczajowo przedstawiani z nagimi mieczami, bądź włóczniami, jak np. Henryk II Pobożny)
pochówek:
